Domingo 2 de Nadal - ciclo A




Primeira Lectura    Sir 24, 1-4. 12-16  (gr 1-2. 8-12)
A sabedoría de Deus habitará no pobo elixido
LECTURA DO LIBRO DO ECLESIÁSTICO



            A Sabedoría fai a propia loanza

e gábase no medio do seu pobo.

            Abre a boca na asemblea do Altísimo,

proclama a súa gloria diante do seu exército.

            No medio do seu pobo será exaltada

e admirada na asemblea dos santos;

recibirá loanzas das multitudes dos elixidos

e será bendicida entre os benditos. 

            Foi entón cando o creador universal me ordenou

e o que me formou fíxome plantar a tenda

dicíndome: Afinca en Xacob, colle por herdanza a Israel.

            Antes dos séculos, desde o comezo, creoume

e endexamais deixarei de existir;

oficiei na súa tenda santa, diante del,

e deste modo estableceume en Sión;

do mesmo xeito, fíxome acougar na súa cidade amada,

Xerusalén, onde goberno.

            Botei raiceiras nun pobo de moita sona

e teño a miña herdanza na parcela do Señor.



   Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus





SALMO RESPONSORIAL        Sal 147, 12-13. 14-15. 19-20
R/. (Xn 1, 14): O Verbo fíxose carne, e habitou entre nós.

Ou: Aleluia.



Glorifica o Señor, Xerusalén,

loa, Sión, o teu Deus,

que reforza os ferrollos das túas portas,

e bendí os teus fillos no teu seo.



El establece paz nos teus confíns,

é el quen te farta con flor de trigo.

El mándalle á terra a súa mensaxe,

e a súa palabra corre lixeira.



Anuncia a súa palabra a Xacob,

os seus estatutos e mandatos a Israel.

Non fixo así cos outros pobos,

non lles manifestou os seus mandatos.





Segunda Lectura     Ef 1, 3-6. 15-18
Predestinounos a sermos fillos de adopción por medio de Xesús
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS EFESIOS



            Bendito sexa Deus, o Pai do noso Señor Xesús Cristo, que nos bendiciu con toda bendición espiritual nos ceos, en Cristo.

            Nel escolleunos, antes creación do mundo, para que fosemos santos e sen mancha na súa presenza polo amor.

            El predestinounos a sermos seus fillos adoptivos, por medio de Xesús Cristo, conforme o designio da súa vontade, para loanza da súa gloria e da súa graza, que xenerosamente derramou sobre nós, por medio do seu Fillo benquerido.

            Por iso, tamén eu, tendo oído falar da vosa fe no Señor Xesús e do voso amor a todos os  crentes, non paro de lle dar grazas a Deus por vós, recordándovos nas miñas oracións, de xeito que o Deus do noso Señor Xesús Cristo, o Pai da gloria, vos conceda espírito de sabedoría e de revelación, para o coñecer ben; que manteña iluminados os ollos da vosa alma, para que comprendades cal é a esperanza da súa chamada, e cal a riqueza da gloria da súa herdanza nos crentes.



    Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus





ALELUIA    Cf. 1 Tim 3, 16
Se non se canta, pódese omitir



Aleluia, aleluia.

Gloria a ti, Cristo, predicado a todos os  pobos;

gloria a ti, Cristo, a quen se cre no mundo enteiro.

Aleluia.





Evanxeo     Xn 1, 1-18  (longo)
O Verbo fíxose carne e habitou entre nós
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN



            No principio existía a Palabra,

e a Palabra estaba onda Deus,

e a Palabra era Deus.

            Ela estaba no principio onda Deus.

Todo foi feito por ela,

e sen ela non se fixo

nada do que foi feito.

            Nela estaba a vida,

e a vida era a luz dos homes;

a luz aluma na tebra,

e a tebra non a deu apagado.

            Houbo un home

mandado por Deus:

o seu nome era Xoán.

Este veu de testemuña

para dar testemuño da luz,

para que todos cresen por el.

            Non era el a luz,

senón que veu para dar testemuño da luz.

            A Palabra era a verdadeira luz

que aluma a todo home

que vén a este mundo.

            Ela estaba no mundo,

e o mundo foi feito por ela,

pero o mundo non a recoñeceu.

            Veu á súa propiedade,

e os seus non a acolleron.

Pero a cantos a recibiron,

‑ aos que cren no seu nome ‑

deulles o poder

de seren fillos de Deus.

            Estes, non naceron do sangue,

nin da vontade da carne,

nin da vontade do home,

senón de Deus.

            E a Palabra fíxose carne,

e plantou entre nós a súa tenda,

e nós vimos a súa gloria,

gloria coma de Unixénito

que vén do Pai,

cheo de graza e de verdade.

            Xoán dá testemuño del,

exclamando: Este évos de quen eu dixen:

"O que vén detrás miña, pasa diante miña,

pois existía primeiro ca min".

            E da súa abundancia

recibimos todos nós

graza e máis graza.

            Pois a Lei deuse

por medio de Moisés;

a graza e a verdade

realizáronse por Xesús Cristo.

            A Deus ninguén o viu;

o Unixénito, que está no seo do Pai,

foi quen nolo revelou.



    Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo

______________________________________________________________________



Ou máis breve: 1-5. 9-14
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN



            No principio existía a Palabra,

e a Palabra estaba onda Deus,

e a Palabra era Deus.

            Ela estaba no principio onda Deus.

Todo foi feito por ela,

e sen ela non se fixo

nada do que foi feito.

            Nela estaba a vida,

e a vida era a luz dos homes;

a luz aluma na tebra,

e a tebra non a deu apagado.

A Palabra era a verdadeira luz

que aluma a todo home

que vén a este mundo.

            Ela estaba no mundo,

e o mundo foi feito por ela,

pero o mundo non a recoñeceu.

Veu á súa propiedade,

e os seus non a acolleron.

Pero a cantos a recibiron,

‑ aos que cren no seu nome ‑

deulles o poder

de seren fillos de Deus.

            Estes, non naceron do sangue,

nin da vontade da carne,

nin da vontade do home,

senón de Deus.

            E a Palabra fíxose carne,

e plantou entre nós a súa tenda,

e nós vimos a súa gloria,

gloria coma de Unixénito

que vén do Pai,

cheo de graza e de verdade.



  Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo



Comentarios

Publicacións populares