Domingo 3 de Ordinario C

PRIMEIRA Neh 8, 2-4a. 5-6. 8-10

Lían no libro da Lei e facían comprende-lo seu senso

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DE NEHEMÍAS

2O sacerdote Esdras trouxo a Lei diante da asemblea, onde se atopaban os homes, mulleres

e todos cantos eran capaces de comprende-lo que oían. Era o primeiro día do sétimo mes.

3El leu no libro, desde o amañecer ata o mediodía, ós homes, mulleres e a cantos tiñan uso

de razón. Os oídos de todo o pobo estaban atentos ó libro da Lei.

4O escriba Esdras estaba en pé sobre unha tarima de madeira, preparada con esta ocasión

5Esdras abriu o libro á vista de todo o pobo, pois colocárase por cima da comunidade, e

cando o abriu, o pobo púxose en pé. 6Entón Esdras bendiciu ó Señor, o gran Deus, e todo

o pobo respondeu: -"Amén, amén", levantando as mans. Despois inclináronse e

prosternáronse diante do Señor, rostro en terra.

8Lían no libro da Lei de Deus, traducíndoo e facendo comprende-lo que lían.

9Entón o gobernador Nehemías, o sacerdote-escriba Esdras e os levitas que explicaban a

Lei ó pobo, dixeron a toda a asemblea:

-"Este día está consagrado ó Señor, o voso Deus. Polo tanto, cesade no voso pranto e non

choredes máis" (pois todo o pobo choraba ó oí-las palabras da Lei).

10El díxolles:

-"Idevos e comede ben, e bebede excelentes viños, e levádelles tamén ós que non teñen

nada preparado, pois este día está consagrado ó noso Señor. Nin sigades tristes, porque o

gozo do Señor é a vosa forza".

SALMO RESP. Sal 18, 8. 9. 10. 15

R/ (Xn 6, 63c): As túas palabras, Señor, son Espírito e vida

8A lei do Señor é perfecta:

reconforta a alma;

a declaración do Señor é firme:

fai sabio ó inxenuo;

9os mandatos do Señor son rectos:

aledan o corazón;

o precepto do Señor é limpo:

ilumina os ollos;

10o temor do Señor é puro:

permanece por sempre;

as decisións do Señor son verdadeiras:

enteiramente xustas.

 15Dígnate acepta-la palabra

da miña boca,

e o sentir do meu corazón,

Señor, a miña rocha e o meu redentor.

SEGUNDA 1 Cor 12, I2-30 (máis longa)

Vós sodes corpo de Cristo e tamén membros, cada un pola súa parte

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS CORINTIOS

Irmáns e irmás:

12Igual que o corpo, sendo un, ten moitos membros e todos estes membros, con seren

moitos, non fan máis dun corpo: así tamén Cristo. 13Porque a todos nos bautizaron nun

único Espírito, para formarmos un único corpo: tanto xudeus coma gregos, tanto escravos

coma libres. E a todos se nos deu a beber un único Espírito.

14Pois ben, o corpo non está formado por un único membro senón por moitos. 15Se o pé

dixer: "como non son man, eu non son do corpo", non por iso deixaba de ser do corpo. 16E

se o oído dixer: "como non son ollo, eu non son do corpo", non por iso deixaba de ser do

corpo. 17Se todo o corpo for ollo, ¿onde estaría o oído? Se for todo oído, ¿onde estaría o

ulido?

18Ora, foi Deus quen puxo os membros, colocando cada un deles no corpo coma El quixo.

19Se todo for un único membro, ¿onde estaría o corpo? 20En realidade, hai moitos

membros, pero un corpo só. 21O ollo non lle pode dicir á man: "Non preciso de ti", nin a

cabeza ós pés: "non preciso de vós". 22Todo o contrario: os membros do corpo que

parecen máis débiles son os máis necesarios; 23e os que temos por menos decorosos,

cubrímolos con máis decoro; e os menos honestos tratámolos con máis recato; 24cousa

que non precisan os honestos. Deus dispuxo o corpo, dándolle máis honor ó máis privado

del, 25para que non haxa discordia no corpo; senón que, ó revés, os membros se

preocupen por igual uns dos outros. 26E así, cando padece un membro, todos padecen con

el; cando a un membro o tratan ben, todos se alegran con el.

27Ben, pois vós sodes corpo de Cristo e tamén membros, cada un pola súa parte. 28Na

Igrexa dispuxo Deus primeiro apóstolos, logo profetas, en terceiro lugar mestres. Despois

os que teñen poder de facer milagres; finalmente os que teñen don de curacións, de

asistencia, de goberno, de falar distintas linguas. 29¿Ou é que todos son apóstolos? ¿Todos

son profetas? ¿Todos son mestres? ¿Todos fan milagres? 30¿Todos teñen o don de curar?

¿Todos falan en moitas linguas? ¿Todos saben interpretar?

Ou máis breve: 12-14. 27

12Igual que o corpo, sendo un, ten moitos membros e todos estes membros, con seren

moitos, non fan máis dun corpo: así tamén Cristo. 13Porque a todos nos bautizaron nun

único Espírito, para formarmos un único corpo: tanto xudeus coma gregos, tanto escravos

coma libres. E a todos se nos deu a beber un único Espírito.

14Pois ben, o corpo non está formado por un único membro senón por moitos.

27Ben, pois vós sodes corpo de Cristo e tamén membros, cada un pola súa parte

ALELUIA Lc 4, 18:

Mandoume o Señor a evanxeliza-los pobres;

a predica-la liberación ós cautivos

EVANXEO Lc 1, 1-4; 4, 14-21

Hoxe cumpriuse esta Escritura

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

1 1Posto que moitos emprenderon a tarefa de narrar axeitadamente os feitos ocorridos

entre nós, 2tal como nolos transmitiron desde o principio as testemuñas oculares e mailos

predicadores da palabra, 3decidín eu tamén, despois de me informar con tino desde as

orixes, escribirchos ordenadamente para ti, ilustre Teófilo, 4a fin de que coñezas ben a

firmeza das ensinanzas nas que te instruíron.

14Coa forza do Espírito Santo, Xesús voltou a Galilea, e a súa sona estendeuse por toda a

redonda.

15Ensinaba nas sinagogas, e todo o mundo dicía moito ben del.

16Chegou a Nazaret, onde se criara, e o sábado entrou, como estaba afeito, na sinagoga.

Ergueuse para face-la lectura, 17e déronlle o libro do profeta Isaías. Abriuno e atopou

unha pasaxe que dicía:

18O Espírito do Señor está sobre min

porque El foi quen me unxiu

para proclamárlle-la Boa Nova ós pobres.

Mandoume para lles anuncia-la liberación ós secuestrados

e a vista ós cegos,

para lles dar liberdade ós asoballados,

19e proclama-lo ano de gracia do Señor.

20Pechando o libro, devolveullo ó encargado, e sentou. Tódolos ollos da sinagoga enteira

estaban fixos nel. 21Logo empezoulles a dicir:

-Hoxe cúmprese diante de vós esta pasaxe da Escritura.