LECTURAS SEMANAIS NA SEMANA SANTA
LUNS SANTO
Xa estamos de cheo na Semana Santa, por iso neste tres días que nos quedan de clase, imos reflexionar nos momentos centrais do Triduo Pascual: Xoves Santo, Venres Santo e Domingo de Resurrección
Hoxe miramos hacia o Xoves Santo. Xesús reúnese a cear cos seus amigos en casa de Lazaro: "Entón, María, collendo unha libra de perfume de nardo puro, de moito prezo,unxiu os pés de Xesús e enxugounos cos seus cabelos".
Xesús, durante a cea do xoves, tamén lava os pés aos seus discípulos. Esta era un costume que se deixaba aos escravos. Con esta acción Xesús quere ensinarnos a ser humildes, a estar dispostos sempre a servir aos demais por amor, a non crernos con dereito a que os demais nos sirvan.
Xesús di: Vide a min todos os rexeitados, perseguidos, esquecidos, excluídos, marxinados, xente sen voz, sen nome, sen prestixio. Vide cear comigo. Todos nós, coas nosas pobrezas estamos invitados a súa mesa... aceptamos a invitación?
MARTES SANTO
Hoxe adiantámonos ao Venres Santo cando Xesús é condenado á morte.
"Xesús turbouse no seu interior e declarou abertamente: Contoda verdade volo digo: un de vós hame entregar. Os discípulos miraban uns para outros, sen saberen de que falaba".
Ás veces, nós condenamos ás persoas.
...Herodes e Pilato, inimigos antes, fanse amigos para burlarse de Xesús.
...Marisa e eu falamos en serio. Desde hai unha tempada, parece que só somos amigas para pór verde á xente...
...Xosé estivo comigo toda a tarde. Con todo, non se que me pasa. Quizais me dá rabia que o que máis nos uniu foi pór verdes aos nosos pais.
Pásanos a nós o mesmo? Que cores pomos na nosa vida? Cando condenamos a alguén condenamos a Xesús e condenámonos a nós mesmos. Xesús entrega a súa vida por ti e por min. Non o rexeites.
MÉRCORES SANTO
Hoxe adiantámonos ao Sábado Santo. Neste día non se celebran Misas nas Igrexas. Xesús morreu. É un día de espera, silencio e oración. E sobre todo, é un día para prepararnos á Vixilia Pascual que se celebra pola noite. Despois de tres días no sepulcro, Xesús resucita. Nótase o ambiente de festa. Estamos contentos. Cristo vive! É Domingo de Pascua.
Moitas veces cremos ou cremos que todo se acaba coa Paixón e Morte de Xesús.
Estamos tan adoitados ver que os problemas do mundo ou non acaban ou acaban mal, que pensamos iso mesmo de Xesús. Pero o testemuño das mulleres, dos discípulos de Emaús e dos Apóstolos é de alegría e gozo pola resurrección do Señor. E este testemuño lévalles a transformar a súa vida e a súa misión no mundo.
Segundo isto: que significa para a miña vida que Xesús resucitase? Que signos de vida (e non de morte) podo transmitir eu aos demais? Que quero que naza de novo en min nesta Pascua?
Xa estamos de cheo na Semana Santa, por iso neste tres días que nos quedan de clase, imos reflexionar nos momentos centrais do Triduo Pascual: Xoves Santo, Venres Santo e Domingo de Resurrección
Hoxe miramos hacia o Xoves Santo. Xesús reúnese a cear cos seus amigos en casa de Lazaro: "Entón, María, collendo unha libra de perfume de nardo puro, de moito prezo,unxiu os pés de Xesús e enxugounos cos seus cabelos".
Xesús, durante a cea do xoves, tamén lava os pés aos seus discípulos. Esta era un costume que se deixaba aos escravos. Con esta acción Xesús quere ensinarnos a ser humildes, a estar dispostos sempre a servir aos demais por amor, a non crernos con dereito a que os demais nos sirvan.
Xesús di: Vide a min todos os rexeitados, perseguidos, esquecidos, excluídos, marxinados, xente sen voz, sen nome, sen prestixio. Vide cear comigo. Todos nós, coas nosas pobrezas estamos invitados a súa mesa... aceptamos a invitación?
Hoxe adiantámonos ao Venres Santo cando Xesús é condenado á morte.
"Xesús turbouse no seu interior e declarou abertamente: Contoda verdade volo digo: un de vós hame entregar. Os discípulos miraban uns para outros, sen saberen de que falaba".
Ás veces, nós condenamos ás persoas.
...Herodes e Pilato, inimigos antes, fanse amigos para burlarse de Xesús.
...Marisa e eu falamos en serio. Desde hai unha tempada, parece que só somos amigas para pór verde á xente...
...Xosé estivo comigo toda a tarde. Con todo, non se que me pasa. Quizais me dá rabia que o que máis nos uniu foi pór verdes aos nosos pais.
Pásanos a nós o mesmo? Que cores pomos na nosa vida? Cando condenamos a alguén condenamos a Xesús e condenámonos a nós mesmos. Xesús entrega a súa vida por ti e por min. Non o rexeites.
Hoxe adiantámonos ao Sábado Santo. Neste día non se celebran Misas nas Igrexas. Xesús morreu. É un día de espera, silencio e oración. E sobre todo, é un día para prepararnos á Vixilia Pascual que se celebra pola noite. Despois de tres días no sepulcro, Xesús resucita. Nótase o ambiente de festa. Estamos contentos. Cristo vive! É Domingo de Pascua.
Moitas veces cremos ou cremos que todo se acaba coa Paixón e Morte de Xesús.
Estamos tan adoitados ver que os problemas do mundo ou non acaban ou acaban mal, que pensamos iso mesmo de Xesús. Pero o testemuño das mulleres, dos discípulos de Emaús e dos Apóstolos é de alegría e gozo pola resurrección do Señor. E este testemuño lévalles a transformar a súa vida e a súa misión no mundo.
Segundo isto: que significa para a miña vida que Xesús resucitase? Que signos de vida (e non de morte) podo transmitir eu aos demais? Que quero que naza de novo en min nesta Pascua?
E xa non queda nada... Camiño da Resurrección!
Comentarios
Publicar un comentario