4º DOMINGO DE PASCUA -CICLO C

Primeira Lectura    Feit 13, 14. 43-52

Velaquí, volvémonos aos xentís

LECTURA DO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS

            Naqueles días, Paulo e mais Bernabé chegaron a Perxe, e seguiron a Antioquía de Pisidia. Un día de sábado entraron na sinagoga e sentáronse.

            Moitos xudeus e prosélitos practicantes foron con Paulo e Bernabé, que, falando con eles, os animaban a perseverar na graza de Deus.

            Para o outro sábado xuntouse case toda a cidade para escoitar a palabra de Deus, pero os xudeus enchéronse de envexa ao veren tanta xente, e opoñíanse con insultos ao que Paulo dicía. Entón Paulo e Bernabé dixeron ousadamente:

            ‑Tiñamos que anunciarvos a palabra de Deus primeiro a vós; pero, visto que a refugades e non vos considerades dignos da vida eterna, volvémonos cara aos pagáns; pois así nolo mandou o Señor: Púxente como luz das nacións, para levares a salvación ata os confíns da terra.

            Os pagáns, sentindo isto, enchíanse de alegría, loando a mensaxe do Señor; e creron todos os que estaban destinados á vida eterna. Deste xeito a palabra de Deus espallábase por toda a bisbarra.

            Pero os xudeus encirraron ás señoras de alta categoría que eran devotas e aos principais da cidade e promoveron unha persecución contra Paulo e Bernabé, expulsándoos do seu territorio.

            Estes, sacudindo contra eles o po dos seus pés, marcharon para Iconio, mentres os discípulos ficaban cheos de alegría e do Espírito Santo.

         Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus

 

SALMO RESPONSORIAL     Sal 99, 2. 3. 5

R/. (3c): Nós somos o seu pobo, ovellas do seu rabaño.

Ou: Aleluia.

Aclama ao Señor, terra enteira,

servide o Señor con alegría,

entrade á súa  presenza con gritos de xúbilo.

Sabede que o Señor é Deus,

que El nos fixo e que somos del,

que somos o seu pobo,

as ovellas do seu rabaño.

Porque o Señor é agarimoso,

a súa misericordia dura por sempre,

a súa fidelidade, de xeración en xeración.

Segunda Lectura     Ap 7, 9. 14b-17

O Año será o seu pastor e levaraos ás fontes de auga

LECTURA DO LIBRO DA APOCALIPSE

            Eu, Xoán, mirei e vin un mundo de xente que ninguén era capaz de contar, de todas as nacións, tribos, pobos e linguas, en pé diante do trono e do Año. Vestían roupa branca e levaban ramallos de palma nas mans.

            E díxome un dos anciáns: "Estes son os que veñen de pasar as súas grandes penas; lavaron os seus vestidos e branqueáronos co sangue do Año.

            Por iso están diante do trono de Deus,

e adórano día e noite no seu santuario.

E quen está sentado no trono chantará a súa tenda cabo deles.

            Non terán máis fame nin sede,

nin caerá endexamais sobre eles o sol,

nin ningunha queimadura del.

            Porque o Año, que está no medio do trono, será o seu pastor,

levaraos ás fontes de auga

e Deus enxugará dos seus ollos toda bágoa".

     Palabra do Señor                                         R/. Grazas a Deus

 

ALELUIA     Xn 10, 14

Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia, aleluia.

Eu son o bo pastor, di o Señor;

coñezo as miñas ovellas e elas coñécenme a min.

Aleluia.

Evanxeo     Xn 10, 27-30

Eu doulles a vida eterna ás miñas ovellas

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN

            Naquel tempo, díxolles Xesús aos fariseos:

            As miñas ovellas escoitan a miña voz: eu coñézoas e elas séguenme; eu doulles vida eterna, e non se perderán para sempre: ninguén mas quitará da man.

            Meu Pai, que mas deu, é máis ca todos, e ninguén pode repañalas da man do Pai. Meu Pai e mais eu somos un.

   Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo