Domingo 14 de ordinario C

PRIMEIRA Is 66, 10-14c

Velaí mandarei sobre ela como choiva a paz

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE ISAÍAS

10Alegrádevos con Xerusalén,

e brincade de ledicia por ela,

tódolos que a amades.

Exultade con xúbilo con ela

tódolos que vos enloitastes por causa dela,

11porque mamaredes

e fartarédesvos do peito das súas consolacións,

porque zugaredes e gozaredes do seo da súa riqueza.

12Porque así fala o Señor:

"Ollade que eu estendo ata ela a fartura coma un río,

si, coma un río desbordado a riqueza das nacións.

Vós mamaredes, no colo seredes levados,

sobre os xeonllos seredes aloumiñados.

13Coma un neno, a quen súa nai consola,

así vos consolarei eu.

Si, en Xerusalén seredes consolados.

14Entón veredes que se alegra o voso corazón

e que os vosos ósos florecen coma un campo".

A man do Señor daráselles a coñecer ós seus servos

SALMO RESPONSORIAL Sal 65, 1-3a. 4-5. 6-7a. 16 e 20

R/ (1): Aclama a Deus, terra enteira,

Aclama a Deus, terra enteira,

2canta a gloria do seu nome;

réndelle o honor da louvanza,

3dille: ¡Que sorprendentes son as túas obras!

4póstrase a terra toda ante ti

e canta salmos ó teu nome.

5Vinde e vede as obras do Señor,

os seus sorprendentes feitos entre os homes.

6El mudou o mar en terra seca

e pasaron o río a pé:

felicitémonos por iso.

7Co seu poder domina o mundo,

16Vide os que teméde-lo Señor,

e contaréivo-lo que El fixo por min.

20Bendito sexa Deus,

que non desbotou a miña súplica

nin afastou de min o seu amor.

SEGUNDA Gal 6, 14-18

Levo no meu corpo os sinais de Xesús

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS GÁLATAS

 Irmáns e irmás:

14A min Deus me libre de gabarme en algo que non sexa a cruz de Cristo, na que o mundo

está crucificado para min como eu para o mundo. 15Pois tanto ten estar circuncidado coma

estar sen circuncidar. O que importa é a nova creación.

16A paz e maila misericordia virán sobre tódolos que se axusten a esta norma e sobre o

Israel de Deus. 17De hoxe en diante que ninguén me veña amolar, porque levo no meu

corpo as marcas de Xesús. 18Irmáns, que a gracia do noso señor Xesús Cristo vaia

convosco. Amén.

 ALELUIA Col 3, 15a. 16a:

Que a paz de Cristo reine nos vosos corazóns

a palabra de Cristo abunde en vós

EVANXEO Lc 10, 1-12. 17-20 (longa)

Descansará nela a vosa paz

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

10 1Designou o Señor a outros setenta e dous, e mandounos de dous en dous por diante del

a tódalas vilas e aldeas onde tiña pensado ir. 2Díxolles:

-A anada évos ben boa, pero os xornaleiros son poucos; así que rogádelle ó dono da

colleita que mande xornaleiros á súa ceifa.

3Ide e sabede que vos mando coma años entre lobos. 4Non levedes saco, nin alforxa, nin

calzado, nin vos paredes a parolar con ninguén polo camiño. 5Cando entredes nunha casa,

antes de máis nada dicide: "Paz a esta casa". 6E se alí hai xente de paz, sobre ela repousará

a vosa paz; se non a hai, volverá convosco. 7Permanecede na mesma casa, comendo e

bebendo do que teñan, que o obreiro ten dereito ó seu xornal. Non andedes dunha casa para

outra. 8Cando entredes nunha vila e vos acollan, comede do que vos poñan, 9curade os

enfermos que haxa e dicídelles: "Xa chega a vós o Reino de Deus". 10Pero cando non vos

acollan na vila na que entredes, saíde ás prazas dicindo: 11Non queremos levar da vosa

vila nin o po que se nos pegou ós pés. Aí vos queda.

Pero sabede que xa chega o Reino de Deus. 12Asegúrovos que o Día do Xuízo será máis

levadeiro para Sodoma do que para aquela vila.

17Entón voltaron os setenta e dous moi contentos dicindo:

-Señor, aínda os demos tamén se nos someten no teu nome.

18El replicou:

-Eu vía a Satanás caendo do ceo coma un raio. 19Porque vos dei poder para pisardes

cobras e mais alacráns e poder sobre toda forza inimiga, e nada vos fará mal. 20Con todo,

non vos alegredes de que os espíritos se vos sometan: alegrádevos, máis ben, de que os

vosos nomes estean escritos no ceo.

Ou: 1-9 (máis breve):

10 1Designou o Señor a outros setenta e dous, e mandounos de dous en dous por diante del

a tódalas vilas e aldeas onde tiña pensado ir. 2Díxolles:

-A anada évos ben boa, pero os xornaleiros son poucos; así que rogádelle ó dono da

colleita que mande xornaleiros á súa ceifa.

3Ide e sabede que vos mando coma años entre lobos. 4Non levedes saco, nin alforxa, nin

calzado, nin vos paredes a parolar con ninguén polo camiño. 5Cando entredes nunha casa,

antes de máis nada dicide: "Paz a esta casa". 6E se alí hai xente de paz, sobre ela repousará

a vosa paz; se non a hai, volverá convosco. 7Permanecede na mesma casa, comendo e

bebendo do que teñan, que o obreiro ten dereito ó seu xornal. Non andedes dunha casa para

outra. 8Cando entredes nunha vila e vos acollan, comede do que vos poñan, 9curade os

enfermos que haxa e dicídelles: "Xa chega a vós o Reino de Deus".