Domingo 4 de Advento C

PRIMEIRA Miq 5, 1-4a

De ti sairá quen domine a Israel

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE MIQUEAS

Isto di o Señor:

5 1E ti, Belén de Efratah, tan pequeniña entre as familias de Xudá,

de ti vai saír un que será o soberano de Israel;

a súa orixe é desde antigo, desde os días do comezo.

El seranos conservado para sempre, mentres haxa muller que dea a luz;

o resto dos seus irmáns volverá,

e serán devoltos os fillos de Israel.

3Manterase firme e pastoreará co poder do Señor,

coa gloria do nome do Señor, o seu Deus,

e cando se instalen ata o mesmo cabo da terra, estenderá a súa grandeza:

4 "o da Paz" será o seu nome.

  

SAL. RESP. Sal 79, 2ac e 3b. 15-16. 18-19

R/ (4): Restáuranos, Deus;

móstrate e seremos salvos.

2Escoita, pastor de Israel,

que guía-lo rabaño de Xosé;

ti que sentas sobre os querubíns,

3esperta o teu poder e ven salvarnos.

 15Dá a volta, Deus dos exércitos,

olla desde o ceo e ve.

Atende esta vide,

16este sarmento que plantaches coa túa man,

o bacelo que ti fortaleciches.

 18Que a túa man protexa ó teu elixido,

o home que ti fortaleciches.

19Non nos afastaremos máis de ti;

dános vida de novo, e invocarémo-lo teu nome.

SEGUNDA Hebr 10, 5-10

Velaquí veño para face-la túa vontade

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA ÓS HEBREOS

Irmáns e irmás:

Cando Cristo entra no mundo, di:

"Sacrificios e ofrendas non os quixeches,

pero formáchesme un corpo;

6holocausto e sacrificio de expiación

non che gustaron;

7Entón dixen:

olla que xa cheguei, meu Deus,

para face-la túa vontade

-como se di de min nun capítulo do libro"-.

8Di no comezo: "Sacrificios, ofrendas, holocaustos e sacrificios de expiación, nin os

quixeches nin che gustaron" (todos eles son sacrificios que a Lei manda ofrecer); 9e di

despois: "Olla que xa cheguei para face-la túa vontade". Deixa sen validez o primeiro

para darlle soamente validez ó segundo. 10Foi por esta vontade de Deus, como

quedamos nós santificados coa ofrenda única e para sempre do corpo de Xesús Cristo.

 ALELUIA Coma no n. 11

EVANXEO Lc 1, 39-45

Quen son eu para que me visite a nai do meu Señor?

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

 39Naqueles días saíu María con moita présa camiño da montaña, a unha vila de Xudá.

40Entrou na casa de Zacarías e saudou a Isabel. 41E en oíndo Isabel o saúdo de María, o

neno brincoulle no ventre. Entón, chea do Espírito Santo, 42exclamou Isabel, a grandes

voces:

-Bendita ti entre as mulleres e bendito o froito do teu ventre. 43Quen son eu para que

me visite a nai do meu Señor? 44Pois ó que chegou o teu saúdo ós meus oídos, brincou

de alegría a criatura no meu ventre. 45Ditosa ti que criches que se cumpriría canto che

anunciaron de parte do Señor!