DOMINGO XV TPO.ORDINARIO - CICLO B
Primeira Lectura Am 7, 12-15
Vaite como profeta ao meu pobo
LECTURA DO LIBRO DE AMÓS
Naquel tempo, díxolle Amasías (sacerdote de Betel) a Amós:
— Vidente, vaite, fuxe para a terra de Xudá;
come alí o teu pan, fai alí de profeta,
mais en Betel non volvas profetizar,
pois é santuario real, é templo nacional.
Respondeu Amós e díxolle a Amasías:
— Nin eu son profeta, nin da caste dos profetas,
xa que son gandeiro e coidador de sicómoros,
mais foi o Señor quen me colleu de tras a grea
e foi o Señor quen me dixo: “Vai profetizar o meu pobo Israel”.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 84, 9ab-10. 11-12. 13-14
R.: (8)Amósanos, Señor, a túa misericordia e dános a túa salvación.
Escoitarei o que di o noso Deus,
certamente o Señor fala de paz
para o seu pobo e os seus amigos.
A salvación está xa preto dos que o temen,
a gloria habitará na nosa terra.
A misericordia e a fidelidade atoparanse,
abrazaranse a xustiza e mais a paz.
Na terra xermolará a fidelidade,
a xustiza ollará desde o ceo.
O Señor ha dar os seus bens,
e a nosa terra vai dar os seus froitos.
A xustiza camiñará diante del,
e a salvación seguirá as súas pegadas.
Segunda Lectura Ef 1, 3-14 (longa)
Nel elixiunos antes da constitución do mundo
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS EFESIOS
Bendito sexa Deus, o Pai do noso Señor Xesús Cristo, que nos bendiciu con toda bendición nos ceos, en Cristo.
Nel escolleunos, antes da creación do mundo, para que fósemos santos e sen mancha na súa presenza polo amor.
El predestinounos a sermos seus fillos adoptivos, por medio de Xesús Cristo, conforme ao designio da súa vontade, para loanza da súa gloria e da súa graza, que xenerosamente derramou sobre nós, por medio do seu Fillo benquerido.
Nel, no seu sangue, alcanzamos a redención, o perdón dos pecados, conforme á riqueza da súa graza, que el fixo rebordar sobre nós con toda sabedoría e intelixencia, dándonos a coñecer o misterio da súa vontade, o proxecto que el tiña para o realizar na plenitude dos tempos: unificar en Cristo todas as cousas, canto hai no ceo e canto hai na terra.
Por El tamén nós tivemos a sorte de resultar preelixidos segundo o designio daquel que activa todo conforme ao proxecto da súa vontade, para sermos imaxe da súa gloria os que xa antes tiñamos a esperanza en Cristo.
Vós tamén, despois de escoitardes a mensaxe da verdade, o Evanxeo da vosa salvación, e crerdes nel, quedastes selados co Espírito Santo prometido, que é garantía da nosa herdanza, para redención dos que chegamos a ser propiedade del, para loanza da súa gloria.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
______________________________________________________________________
Ou:3-10 (máis breve)
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS EFESIOS
Bendito sexa Deus, o Pai do noso Señor Xesús Cristo, que nos bendiciu con toda bendición nos ceos, en Cristo.
Nel escolleunos, antes da creación do mundo, para que fósemos santos e sen mancha na súa presenza polo amor.
El predestinounos a sermos seus fillos adoptivos, por medio de Xesús Cristo, conforme ao designio da súa vontade, para loanza da súa gloria e da súa graza, que xenerosamente derramou sobre nós, por medio do seu Fillo benquerido.
Nel, no seu sangue, alcanzamos a redención, o perdón dos pecados, conforme á riqueza da súa graza, que el fixo rebordar sobre nós con toda sabedoría e intelixencia, dándonos a coñecer o misterio da súa vontade, o proxecto que el tiña para o realizar na plenitude dos tempos: unificar en Cristo todas as cousas, canto hai no ceo e canto hai na terra.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
ALELUIA Cf. Ef 1, 17-18
Se non se canta, pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Que o Pai do noso Señor Xesús Cristo
ilumine os ollos do noso corazón
para que saibamos cal é a esperanza da nosa vocación.
Aleluia.
Evanxeo Mc 6, 7-13
Empezou a mandalos
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Naquel tempo, chamou Xesús os Doce e empezou a mandalos de dous en dous, dándolles poder sobre os espíritos malos.
Recomendoulles que non levasen nada para o camiño, fóra dun caxato; nin pan, nin alforxas, nin cartos na faixa. Que calzasen sandalias, pero que non levasen máis ca unha túnica. E avisounos:
— Cando entredes nunha casa, permanecede nela ata que marchedes. Se nalgún lugar non vos acollen nin vos escoitan, ídevos, sacudindo o po dos vosos pés, para que lles sirva de aviso.
Marcharon e predicaron a conversión. Botaban fóra moitos demoños e curaban os enfermos unxíndoos con aceite.
Palabra do Señor R.: Loámoste, Cristo
Comentarios
Publicar un comentario