SANTÍSIMO CORPO E SANGUE DE CRISTO - CICLO C
Primeira Lectura Xén 14, 18-20
Ofreceu pan e viño
LECTURA DO LIBRO DA XÉNESE
Naqueles días, Melquisédec, rei de Salem, presentou pan e viño, pois era sacerdote do Deus Altísimo, e bendiciu a Abrán con estas palabras:
‑ Bendito sexa Abrán polo Deus Altísimo, que fixo ceo e terra. Bendito sexa o Deus Altísimo, que puxo os teus inimigos na túa man.
Abrán deulle a Melquisédec o décimo de todo.
Palabra do Señor R/. Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 109, 1. 2. 3. 4
R/. (4bc): Ti es sacerdote para sempre conforme ao rito de Melquisédec.
Palabra do Señor ao meu Señor:
Senta á miña dereita,
mentres poño os teus inimigos
por estrado dos teus pés.
O Señor estenderá desde Sión
o cetro do poder:
domina nos teus inimigos.
Ti es príncipe desde o día do teu nacemento,
tes aura sagrada desde o seo;
xereite coma orballo antes da aurora.
O Señor xurouno, e non se arrepinte:
Ti es sacerdote para sempre
conforme ao rito de Melquisédec.
Segunda Lectura 1 Cor 11, 23-26
Cantas veces comedes e bebedes, anunciades a morte do Señor
LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS CORINTIOS
Irmáns:
Eu recibín do Señor, e transmitinvos tamén a vós, que o Señor Xesús, na noite en que o entregaron, colleu pan e, despois de dar grazas, partiuno e dixo:
"Isto é o meu corpo, que se entrega por vós; facede isto en memoria miña". Do mesmo xeito, despois de cear, tomou a copa dicindo:
"Esta copa é a Nova Alianza, no meu sangue; cada vez que a bebades, facédeo en memoria miña".
Polo tanto, cada vez que comedes este pan e bebedes desta copa, anunciades a morte do Señor, ata que El volva.
Palabra do Señor R/. Grazas a Deus
SECUENCIA, AD LIBITUM: Lauda, Sion, Salvatorem
ou, máis breve: Ecce panis
Ou, máis breve: Ecce panis
ALELUIA Xn 6, 51
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Eu son o pan vivo, que descendín do ceo, di o Señor;
quen coma deste pan, vivirá eternamente.
Aleluia.
Evanxeo Lc 9, 11b-17
Comeron e saciáronse todos
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Naquel tempo, faláballe Xesús á xente do Reino de Deus e curaba a cantos o necesitaban. E como empezaba a caer o día, achegáronse os Doce e dixéronlle:
‑ Despide a xente, para que vaian ás vilas e aldeas próximas en procura de sitio para se hospedaren e para que poidan tamén comprar algo que levar á boca, porque aquí estamos nun descampado.
Pero el replicoulles:
‑ Dádelles vós de comer.
Eles contestaron:
‑ Pero se non temos máis ca cinco bolos de pan e mais dous peixes! A non ser que vaiamos nós mercar mantenza para toda esta xente.
Eran uns cinco mil homes. Mais el díxolles aos seus discípulos:
‑ Colocádeos en grupos de cincuenta.
Dixéronllelo, e sentaron todos. El, colleu os cinco bolos e mais os dous peixes, ergueu a vista ao ceo, bendiciunos, partiunos e déullelos aos discípulos, para que llelos servisen á xente. Comeron todos a fartar, e coas sobras encheron aínda doce cestas.
Palabra do Señor R/. Loámoste, Cristo
Comentarios
Publicar un comentario