Domingo 30 de Ordinario C


 PRIMEIRA Eclo 35, 15b-17. 20-22a (gr. 12-14. 16-18)
A oración do humilde trastasará as nubes
PROCLAMACIÓN DA PALBRA RECOLLIDA NO LIBRO DO ECLESIÁSTICO

 15Deus é un Deus xusto
e non ten preferencias de persoa;
16non tomará parte contra o pobre
mais presta oídos ás demandas do asoballado,
17non refuga os saloucos do orfo
nin da viúva que repite o seu laio

20Semellante laio acada o seu favor,
o seu berro chega ata as nubes.

21O grito do pobre traspón as nubes,
non apousa ata chegar á meta,
non cede ata que Deus o atende
e que o xuíz veraz faga xustiza;
22tampouco Deus a retardará



SALMO RESPONSORIAL Sal 33, 2-3. 17-18. 1-9 e 23
R/ (7a): Clamou o pobre e Deus escoitouno

 2Eu bendigo ó Señor en todo instante,
teño sempre na boca a súa louvanza;
3gloríome no Señor,
e os humildes alégranse, ó escoitalo.

17mais o Señor mira con enfado ós malvados,
para borrar da terra a súa memoria.
18Claman aqueles, e o Señor escoita,
líbraos de tódalas angustias.

 19O Señor está preto do aflixido,
salva ó asoballado.
23O Señor redime os seus servos:
non será castigado quen a El se acolle.



SEGUNDA 2 Tim 4, 6-8. 16-18
Finalmente daráseme a coroa de xustiza
PROCLAMACIÓN DA PALBRA RECOLLIDA NA SEGUNDA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO A TIMOTEO

 Benquerido irmán:

A min xa me falta pouco para derrama-lo meu sangue, e o meu pasamento está a chegar.
7Combatín unha loita brillante, rematei a miña carreira, gardei a fe. 8O que me resta é a
coroa da xustiza que me está reservada. E o Señor, que é xuíz xusto, hama entregar aquel
Día. E non só a min senón a tódolos que arelan a súa Vinda gloriosa.

16Na miña primeira defensa non me asistiu ninguén, todos me deixaron. ¡Que Deus llelo
perdoe! 17Pero o Señor asistiume e deume forza para que eu rematase a predicación e
tódalas nacións a escoitaran. E libroume da boca do león. 18O Señor hame librar de toda
obra perversa e hame manter vivo para o seu Reino celestial. Sexa para El a gloria polos
séculos dos séculos. Amén.



 ALELUIA 2 Cor 5, 19:
Deus, en Cristo, reconcilia ó mundo consigo,
e deunos a nós unha palabra de reconciliación


EVANXEO Lc 18, 9-14
Baixou o publicano xustificado para a súa casa ó contrario que o fariseo
 PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

 9Xesús propuxo esta parábola dirixíndose a uns que estaban moi seguros de si mesmos,
créndose perfectos e desprezando os demais:

10-Dous homes subiron ó templo a orar; un era fariseo e outro recadador de impostos.

11O fariseo, de pé, oraba para os seus adentros deste xeito: "Meu Deus, douche gracias
porque non son coma os demais: ladrón, inxusto e adúltero; nin coma ese recadador.
12Gardo o xexún dúas veces por semana e pago o dezmo de todo canto gaño".

13O recadador, en troques, manténdose a distancia, non se atrevía nin a levanta-los ollos ó
ceo, senón que petando no peito dicía: "Meu Deus, ten compaixón de min, que son un
pecador".

14Asegúrovos que este baixou reconciliado con Deus para a súa casa e, en cambio, o outro
non. Porque a todo o que se teña por moito rebaixarano e a todo o que se rebaixe
enaltecerano.


CANTO GOZOSO
*     ENTRADA: Que ledos hoxe estamos 
*     LECTURAS: Escoita ao Señor
*     OFERTORIO: Eu soñei 
*     COMUÑÓN: Ide e pregoade 



TVG:






Comentarios

Publicacións populares