S.Xoán - 24 de xuño
PRIMEIRA Is 49, 1-6
Fareite luz das
xentes
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE ISAÍAS
49 1Escoitádeme,
pobos da costa, facédeme caso nacións afastadas.
O Señor chamoume
desde o seo, desde as entrañas da miña nai repetiu o meu nome.
2Puxo na miña boca
coma unha espada afiada, escondeume na sombra da súa man,
converteume en frecha escolleita, gardoume na súa alxaba,
3e díxome: "Ti
e-lo meu servo, Israel, de ti virame a sona".
4Pero eu dicía:
"Cansei en balde, consumín a miña forza para nada,
pero a miña sentencia
está onda o Señor, e a miña recompensa onda o meu Deus.
5cSerei glorificado
coa presencia do Señor, e o meu Deus será a miña forza.
5"Pois agora
-fala o Señor que desde o seo da nai me formou para se-lo seu servo,
para facer voltar
onda El a Xacob e para que Israel se xunte con El-,
6é moi fácil para ti se-lo meu servo,
restablecendo as
tribos de Xacob e facendo voltar ós protexidos de Israel,
pois convértote en luz das nacións,
e sera-la miña salvación ata o confín da terra".
SAL. RESP. 138, 1-3. 13-14ab. 14c-15
R/ (14a) Lóuvote, Señor, polo prodixio que hai en min
Señor, ti escúlcasme a fondo e coñécesme ben,
2ti sabes cando sento e me levanto,
penetras nos meus pensamentos desde lonxe.
3Ti distingues cando me movo e cando estou quedo
e os meus camiños sonche todos familiares.
13Ti formáche-las miñas entrañas
tecíchesme no seo da miña nai.
14Lóuvote polo prodixio que hai en min:
as túas obras son marabillosas.
Ti coñeces a fondo o meu espírito;
15non che estaba oculta a miña esencia,
cando no segredo era formado
tecido no fondo da terra.
SEGUNDA Feit 13, 22-26
Predicaba Xoán antes
da vinda do Señor
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS
APÓSTOLOS
Di Paulo:
22despois que o refugou, o Señor deulles por rei a David de
quen testemuñou dicindo:
''Atopei a David, fillo de Iexé, home conforme o meu
corazón, que fará en todo a miña vontade. 23Da súa descendencia é da que Deus, segundo a
promesa, mandou un Salvador para Israel: Xesús. 24Antes da súa chegada, Xoán
tiña proclamado a todo o pobo de Israel un bautismo de conversión, 25e cando estaba
rematando o seu camiño, dicía: ''non son eu quen vós pensades; pero mirade, vén
despois de min un de quen non son digno nin de desatarlle o calzado dos pés''.
26Irmáns, descendentes de Abraham e os que seguides ó noso
Deus: é a nós a quen se nos manda esta mensaxe de salvación.
ALELUIA Cf Lc 1, 76
E ti, meu meniño,
serás chamado profeta
do Altísimo:
irás por diante do
Señor preparando
os seus camiños
EVANXEO Lc 1, 57-66. 80
Xoán é o seu nome
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
57Cando se lle cumpriron os meses a Isabel, deu á luz un
fillo. 58En sabendo os parentes e veciños a bondade con que Deus a regalara, fórona
felicitar. 59Os oito días levárono a cincuncidar e queríanlle poñer Zacarías, coma seu
pai. 60Pero interveu a nai dicindo:
-¡Non, chamarase Xoán!
61Eles replicaron:
-¡Pero se non hai ninguén
na túa parentela que se chame así!
62Preguntáronlle por
señas ó pai, como quería que se chamase. 63El pediu con que escribir e puxo:
-Xoán é o nome do meniño.
Todos ficaron sorprendidos. 64E de súpeto ceibóuselle a
lingua, e empezou a falar bendicindo a Deus. 65Os veciños quedaron todos abraiados, e
por toda a montaña de Xudea non se falaba doutra cousa. 66Tódolos que o oían,
dicían moi impresionados: "¿Que vai ser deste neno?". Porque a man de Deus
estaba con el.
80O meniño medraba,
facéndose forte de espírito; e viviu no deserto ata o día no que se manifestou a Israel.
Comentarios
Publicar un comentario