Ficha e Lectio - Domingo 2 Coresma A
DEBUXOS ADAPTADOS DE:
LECTIO :
A escena sáese da vida ordinaria e roza o espectacular. Xesús leva consigo só a tres dos seus discípulos, a de máis confianza. E se transfigura ante eles, o seu rostro resplandece como o sol e os seus vestidos vólvense brancos como a luz. E logo, aparecen Moisés e Elías.
Explícase a reacción de Pedro. Estaban aparvados. O sentido da escena parece claro: destacar a figura de Xesús, porlle no centro da historia da salvación, ben arroupado pola lei (Moisés) e os profetas (Elías). A voz desde a nube confírmao: Este é o meu Fillo, escoitádelle.
O contexto evangélico reflicte a crise pola que están a pasar os discípulos. Xesús, por dúas veces e en pouco tempo, anúncialles a súa paixón. Eles non o entenden e Pedro atrévese a disuadilo gañándose un duro reproche do mestre. Nestes momentos os discípulos están a pasar por horas baixas e necesitan algo ou alguén que lles levante a moral reafirmando a personalidade do mestre e o sentido da súa misión (a cruz).
A transfiguración é un anticipo da gloria da resurrección que o anuncio pascual expresará dicindo: «Xesús é o Señor». Só desde aquí enténdese a escena evangélica e por iso Xesús dilles que non conten a ninguén esta visión ata que o Fillo do Home resucite.
A transfiguración, como anticipo da resurrección, apunta a esa vida nova que significa a fe en Xesús coa súa poder de cambio e transformación para o home e para o mundo en perspectiva de futuro e de eternidade. É un horizonte novo cargado de esperanza e posibilidades para os discípulos. É a meta positiva que o discípulo nunca debe perder de vista e, especialmente, nas horas baixas.
A mensaxe da Transfiguración debe animar noso camiñar pola vida. Necesitamos moitos espazos interiores de iluminación, de caridade, sobre todo nos momentos de dor, cando se presenta o lado ferinte da cruz, cando nos rodea a obscuridad e a dúbida, cando nos fraquean as forzas e a esperanza.
No horizonte, case ao final de todo, pero xa presente aquí, hai un misterioso relumbrar, o gozo e a gloria da transformación final, a resurrección que xa anticipa a Transfiguración de Xesús. Uns ceos anticipados, cunha voz ao fondo, que é unha invitación ao seguimento alegre e esperanzado de Xesús; unha invitación a escoitar a voz que tamén a nós, como a Xesús, chámanos fillos amados e predilectos; unha invitación a escoitar a Deus que nos convida a recoñecer en Xesús a Palabra feita carne.
VER TAMÉN :
Comentarios
Publicar un comentario