SEMANA 1 DE ADVENTO
VEN! VEN! VEN!
…
Eu son o amigo que di: Ven.
Eu son a noiva que grita: Ven.
Eu son a nai que espera: Ven.
O mundo loita e evoluciona.
É a historia que está de parto,
que foi fecundada polo Espírito,
que prepara a chegada do fillo novo.
O Advento.
Os traballos do científico e do obreiro,
as loitas do guerrilleiro e do non-violento,
os desvelos dos pais e os líderes,
os sufrimentos dos enfermos marxinados c
antan a un tempo: Ven.
As ilusións dos nenos,
as esperanzas do novo,
o tedio dos anciáns,
o canto dos que triunfan
e o pranto dos caídos
non deixan de repetir: Ven.
Un Advento crecente,
fillo da esperanza e a paciencia,
pai da ilusión e do esforzo.
Unha fonte secreta e un murmurio repetido,
orquestrado polo Espírito:
Ven! Ven! Ven!
ADAPTADO DE:
LECTURAS DE ADVENTO:
Comentarios
Publicar un comentario