Domingo 4 de Pascua A
RECURSOS MISA DE NENOS:
PRIMEIRA Feit 2, 14a. 36-41
Deus constituino Señor e Cristo
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS
APÓSTOLOS
14O día de Pentecostés, Pedro, de pé cos Once, levantou a
voz e díxo:
36Saiba con certeza toda a casa de Israel que Deus fixo
Señor e Mesías a este Xesús a
quen vós crucificastes.
37O sentiren isto, quedaron moi impresionados e dixéronlle a
Pedro e ós outros apóstolos:
-Irmáns, ¿que debemos facer?
38Pedro respondeulles:
-Arrepentídevos e cambiade, que cada un de vós se faga
bautizar no nome de Xesús para o perdón dos seus pecados, e recibiréde-lo don do Espírito
Santo. 39Porque a promesa é para vós e mais para os vosos fillos e para tódolos que están
lonxe, tantos como queira chamaro Señor noso Deus.
40Con moitas outras palabras testificaba e animábaos,
dicindo:
-Salvádevos desta xeración ruín.
41Os que recibiron a súa palabra foron bautizados: e ese
mesmo día xuntáronselles arredor de tres mil almas.
SALMO RESP. Sal 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6
R/ (1): O Señor é o meu pastor: nada me falta.
Ou: Aleluia
O Señor é o meu pastor: nada me falta.
2Os pastos verdecentes lévame a repousar,
lévame a beber ás augas tranquilas:
3El repón as miñas forzas.
Guíame por vereas rectas,
por mor do seu nome.
4Se tiver de pasar por vagoadas sombrizas,
ningún mal temería, pois ti vas comigo:
o teu bastón e o teu caxato son o meu sosego.
5Ti pos para min a mesa,
á cara dos meus inimigos;
únxesme con perfume a cabeza,
e a miña copa reborda.
6A túa bondade e o teu amor vanme seguindo
tódolos días da vida.
Eu habitarei na casa do Señor
ó longo dos meus días.
SEGUNDA 1Pe 2, 20b-25
Convertístesvos ó pastor das vosas almas
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE SAN
PEDRO APÓSTOLO
Benqueridos irmáns e irmás:
Se vos portades ben e, mesmo así, aguantades sufrimentos,
isto é precioso ós ollos de
Deus.
21De feito chamouvos Deus para isto,
porque tamén Cristo sufriu por vós,
deixándovos así un exemplo para que sigáde-los seus pasos.
22El, que non fixo pecado,
nin engano se atopou na súa boca,
23cando o aldraxaban, non devolvía aldraxes;
mentres sufría, non ameazaba,
senón que se puña nas mans do que xulga con xustiza.
24No seu corpo, el ofrendou os nosos pecados sobre a cruz,
para que nós, mortos ó pecado, vivamos para a xustiza:
curáronno-las súas chagas.
25Erades coma ovellas extraviadas,
pero agora volvéstesvos ó voso pegureiro e pastor.
ALELUIA Xn 10, 14
Eu son o bo pastor, di o Señor;
coñezo ás miñas ovellas e elas coñécenme a min
EVANXEO Xn 10, 1-10
Eu son a porta das ovellas
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Di Xesús
10 1-Con toda verdade volo aseguro: o que non entra pola
porta no curral das ovellas, senón que sobe por outra parte, é un ladrón e un bandido.
2En cambio, quen entra pola porta é o pastor das ovellas. 3A ese ábrelle o porteiro, e
as ovellas escoitan a súa voz.
Chama as súas polo nome e lévaas a fóra. 4Cando as dá sacado
todas, vai diante delas e as ovellas ségueno, pois recoñecen a súa voz. 5Pero a un alleo
non o seguirán, senón que fuxirán del, pois non coñecen a voz dos alleos.
6Díxolles Xesús esta alegoría mais eles non coñeceron que
era o que lles daba a entender.
7Entón díxolles de novo:
-Con toda verdade volo aseguro: eu son a porta das ovellas.
8Tódolos que viñeron antes ca min eran ladróns e bandidos; pero as ovellas non os
escoitaron. 9Eu son a porta; se alguén entra por min, salvarase: entrará e sairá e atopará pasto.
10O ladrón non entra senón para roubar, matar e estragar. Eu vin para que teñan vida e para
que a teñan de abondo.
CANTO GOZOSO
ENTRADA: Andarei na presenza do Señor LECTURAS: O Señor é o meu pastor OFERTORIO: Eiquí están Señor COMUÑÓN: Grazas, Señor, graciñas
TVG:
Comentarios
Publicar un comentario