MANS UNIDAS

Como tódolos anos, con fidelidade ós máis necesitados, Mans Unidas chama a nosa atención sobre a auténtica crise, a da pobreza extrema, a de aqueles para quen xa non hai tempo:

Na súa páxina web podedes ler e descargar o manifesto, que denuncia o abandono dos nenos e o seu compromiso contra a súa situación de mortandade causada pola desnutrición e a falta de vontade dos países do primeiro mundo: NÓS.

Podedes baixar baixar os seus materiais de traballo para nenos, xoves e adultos na seguinte dirección:

http://www.manosunidas.org/materiales_educativos_2011/catequesis_2011.htm

"Cada hora morren no mundo mil nenos e nenas por desnutrición, enfermidade e miseria. Ao ano, máis de once millóns, todos menores de cinco anos. Son nenos que só nacen para pasar fame, sufrir unha enfermidade e morrer. Como o podemos soportar?

Moitos deles nacen feridos pola sida. A outros a falta de hixiene déixaos marcados para toda a súa curta vida. A maioría morre por desnutrición, falta de auga potable ou enfermidades que se poderían evitar facilmente, como diarrea, tuberculose, varicela ou malaria. A súa morte, indigna e triste, é unha vergoña para todos nós. Como nos podemos sentir humanos?

É inútil que nos escondamos detrás da nosa crise económica. Estamos a investir cantidades exorbitadas en rescates financeiros, canto investiremos para rescatar a estes nenos da fame e a morte prematura? Ás veces bastaría que contasen con vacinas, antibióticos ou algún suplemento nutricional. Non está en crise só a nosa economía. Desde hai moito tempo, está en crise a nosa dignidade.

Como é posible que todo isto ocorra mentres nós seguimos vivindo alleos a todo o que non sexa os nosos intereses económicos e o noso benestar? Como podemos soportar que o mundo siga «funcionando» de maneira tan absurda e cruel? Como podemos vivir na Igrexa de Xesús tan centrados nos nosos problemas e tan esquecidos dos que sofren? Como chegamos a perder de maneira tan incrible a súa sensibilidade ante o sufrimento?

É a hora de lembrar un xesto profético de Xesús, que foi esquecido case por completo na súa Igrexa. A escena é conmovedora. Os seus discípulos andan, como case sempre, pensando en postos de honra e de poder. Xesús senta e chama aos Doce. Logo, toma a un neno e pono no medio deles; estréitao entre os seus brazos e dilles: «O que reciba a un neno como este en o meu nome, está a recibirme a min» (Marcos 9, 33-37).

No centro do colexio apostólico non colocou Xesús a Pedro senón un neno. A súa intención é clara: os máis débiles e indefensos han de ocupar o centro da súa Igrexa. Os seus seguidores esqueceranse de si mesmos e poranse a atender aos máis desvalidos. Como pretendemos acoller a Xesús entre nós esquecendo aos nenos famentos do mundo?

Talvez, só o recordo do sufrimento de tantos nenos e nenas inocentes nos pode aínda sensibilizar e humanizar. Por iso, non podemos permanecer indiferentes ante a Campaña de Mans Unidas que, este ano, nos lembra os seus xemidos e nos chama á responsabilidade. Non se trata só de entregar un donativo. Para máis dun, pode significar empezar a recuperar a dignidade."

(Eclesalia Informativo autoriza e recomenda a difusión dos seus artigos, indicando a súa procedencia).

O SEU MAÑÁ... É HOXE

(LII CAMPAÑA DE MANS UNIDAS)